Υπάρχουν ψυχές που αρνούνται την πρόοδο της εξελίξεως. Θα έχετε παρατηρήσει ανθρώπους που είναι άκρως συντηρητικοί ενώ ταυτόχρονα είναι άρρωστα προσκολλημένοι σε οποιαδήποτε μορφή θρησκευτικού ή πολιτικού κατεστημένου. Φανατικοί Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Νεοναζί και λίγο παλαιότερα Κομμουνιστές, αντανακλούν το παράδειγμα της προσκολλημένης ψυχής, αυτής που αρνείται κάθε έννοια προόδου και που παραμένοντας ακίνητη μη θέλοντας να αντιληφθεί τον γενικό ειρμό του Σύμπαντος, σιγά-σιγά απολιθώνεται. Ο άνθρωπος που δεν αποκτά μία – έστω και λανθασμένη – προσωπική αντίληψη για τα πράγματα, αλλά προσκολλάται σε θρησκευτικές, φιλοσοφικές ή κοινωνικοπολιτικές ερμηνείες άλλων, δεν είναι ελεύθερος άνθρωπος. Επιπλέον, ένας άνθρωπος που δεν είναι ελεύθερος και συνεπώς δεν κάνει τα δικά του λάθη, γίνεται έρμαιο των λαθών των άλλων. Εάν κάνουμε τα δικά μας λάθη σίγουρα θα μάθουμε από αυτά, αλλά εάν ακολουθούμε με φανατισμό την αντίληψη που έχουν για τα πράγματα άλλα άτομα και όχι εμείς, τότε, ποτέ δεν θα μάθουμε με την πρέπουσα ταχύτητα εάν κάνουμε λάθος ή όχι. Πολλές φορές μπορεί να μην το μάθουμε ποτέ. Η συμπεριφορά της προσκολλήσεως πολύ δύσκολα αλλάζει γιατί ο άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται τα μαθήματα που του επιφέρει ο Καρμικός Νόμος. Η Ψυχή που αρνείται να πάρει τα μαθήματα της έχει δύο επιλογές:
Α) Ή θα την αναγκάσει ο Καρμικός Νόμος να προχωρήσει μέσω του πόνου, επειδή κάποια στιγμή θα την εγκαταλείψουν όλες οι ψυχές που θέλουν την πρόοδό τους,
Β) ή εάν παρ’ όλα αυτά συνεχίσει να επιμένει, τότε αλλάζει την θέση της απέναντι στο Θείο Σχέδιο και αντί να ακολουθεί την εξέλιξη του Σύμπαντος, αρχίζει να ωθείται προς την αντίθετη φορά. Όμως από το σημείο αυτό και ύστερα μπαίνουμε σε ένα άλλο εξαιρετικά πολύπλοκο και παρεξηγημένο κεφάλαιο που αφορά τους Μύστες της Καθόδου ή της Αριστερής Ατραπού, κάτι που θα εξετάσουμε στον κατάλληλο χρόνο. Πάντως, και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις σταματά η πρόοδος, αρχίζει η στατικότητα και είναι αδύνατο να επιτευχθεί το Μεγάλο Έργο.
Ο Διδάσκαλος Ιλαρίων
Roger de Pins
ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ
Βιβλίο 3ο
