Αποσπάσματα Επιστολών του Μποντισάτβα Κουτ Χουμί Λαλ Σιγκ μέσα στα βιβλία
- Περί των Διδασκάλων της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας
«…Συνεπώς, το πρόβλημα για τον πολύ κόσμο είναι να πάψει να αντιμετωπίζει τους Διδασκάλους ως απροσπέλαστα όντα και να προσπαθήσει να αποκαταστήσει μία υγιή επικοινωνία μαζί τους. Γι´ αυτό και θα σας δώσω ορισμένους απλούς κανόνες που μπορούν να σας φέρουν σε επαφή μαζί τους.
…Ο πρώτος κανόνας μας υπενθυμίζει ότι οι Διδάσκαλοι δρουν για το καλό του συνόλου των ανθρώπων και όχι για το καλό του ενός ατόμου. Εάν λοιπόν θέλετε να έρθετε σε επαφή μαζί τους, εξετάστε βαθιά τον εαυτό σας εάν έχει τα ανάλογα κίνητρα.
…Ο δεύτερος κανόνας αναφέρει ότι, εάν ζητήσετε από αυτούς μία λύση των προσωπικών σας προβλημάτων θα πρέπει πρώτα να διαπιστώσετε εάν το πρόβλημά σας δημιουργείται από τη δική σας στάση απέναντι στη ζωή ή εάν βρίσκεται έξω από τις δυνάμεις και τις δυνατότητές σας….».
«… Στον Εσωτερισμό υπάρχουν, θεωρητικά τουλάχιστον, πολλά μονοπάτια που οδηγούν στην Αλήθεια. Πρακτικά όμως υπάρχει μόνον ένα: Το μονοπάτι της εμπειρικής γνώσεως.
Ο ορισμός για την εμπειρική γνώση μπορεί να διατυπωθεί ως η συνεχής μελέτη και παρατήρηση των αντιδράσεων του εαυτού μας, καθώς και η ανακάλυψη των αιτίων αυτών των αντιδράσεων.
Αυτή η διεργασία, από ένα σημείο και ύστερα, συμβαίνει αυτόματα ανά πάσα στιγμή όσο και εάν αυτό ακούγεται ακατόρθωτο. Η συνεχής αυτοπαρατήρηση οδηγεί σε συμπεράσματα που γίνονται εφαρμόσιμα και σε άλλα άτομα. Εναρμονίζει την συνειδητότητα του ανθρώπου με δυνάμεις που γίνονται αντιληπτές, όχι αμέσως από την αρχή αλλά σταδιακά…».
- Περί των Διδασκάλων – μέρος Β΄ (Οι Διδάσκαλοι και οι Ακτίνες)
- Εκτιμήσεις της Ιεραρχίας για τις Εσωτερικές Σχολές
«…Υπάρχει σε ένα σημείο του ηλιακού μας συστήματος ένας «τόπος», τον οποίο θα μπορούσαμε να περιγράψουμε με ανθρώπινες λέξεις, ένας τόπος αρκετά συγκεκριμένος, ακόμη και για τον μέσο άνθρωπο. Ο τόπος αυτός ονομάστηκε από τους Μύστες μας Σαμπάλα και είχε ταυτιστεί – σύμφωνα με την αρχαία παράδοση – με ένα πολύ ιερό μέρος όπου ήταν χτισμένη μία πανάρχαια πόλη στην οποία κατοικούσαν οι Μύστες του Φωτός. Η Εσωτερική Παράδοση της Δύσεως, με την σειρά της, αναφέρει μία Αγία Πόλη που βρισκόταν κάτω από το έδαφος και είχε το όνομα Αγκάρθα. Παρ´ όλα αυτά γνωρίζετε ότι οι πραγματικοί Μύστες δεν χρειάζεται να φέρουν ορατό σώμα και συνεπώς, δεν τους χρειάζεται μία τέτοια πόλη…».
- Περί της Γνώσεως του Εαυτού *
«… Υπάρχει μία διαδικασία κατά την οποία ο Ανώτερος Εαυτός αναλαμβάνει την καθοδήγηση του κατώτερου. Αυτό γίνεται μόνον όταν επιτρέψουμε να εκδηλωθεί πραγματικά ο Ανώτερος Εαυτός μας. Για να εκκινήσει μία τέτοια διαδικασία, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι να μελετήσουμε τον τρόπο που εκφραζόμαστε και εκδηλωνόμαστε στην καθημερινή μας ζωή. Αναρωτηθήκατε ποτέ εάν αυτές οι εκδηλώσεις είναι ξεκάθαρα δικές σας ή εάν είναι επηρεασμένες από το περιβάλλον σας;
Σκεφτήκατε ποτέ ότι η ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων είναι προσαρμοσμένη σε ορισμένου είδους πρότυπα που τα ακολουθούν είτε τους αρέσει είτε όχι, επειδή φοβούνται την κριτική των πολλών; Ιδού η απόδειξη ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι καν ο κατώτερος εαυτός τους αλλά προσπαθούν να μιμηθούν κάτι άλλο, πέρα και έξω από αυτούς…».
*Μαζί με τον Διδάσκαλο Ιησού
«… Για την Ιεραρχία του Φωτός δεν υπάρχουν άνθρωποι που να έχουν συνείδηση του καλού και του κακού και να μην ανήκουν σε μία από τις δύο κατηγορίες, δηλαδή στην κατηγορία του καλού ή στην κατηγορία του κακού.
Γι’ αυτό και εκείνοι που δρουν συνειδητά επιλέγοντας μία το καλό και μία το κακό, ανήκουν στην κατηγορία του κακού και όχι σε κάποια ενδιάμεση κατάσταση όπως θα φανταζόταν κάποιος.
Επίσης, υπάρχει το λεγόμενο ασυνείδητο κακό από το οποίο υποφέρει σχεδόν ολόκληρη η ανθρωπότητα.
Το ασυνείδητο κακό είναι η διεργασία εκείνη η οποία, ενώ δεν γίνεται με πλήρη συνείδηση, εν τούτοις επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα».
- Λανθασμένες προσδοκίες
«… Ο μόνος, λοιπόν, τρόπος για να αντιληφθούμε εάν θα πραγματοποιηθούν οι προσδοκίες μας είναι να κατανοήσουμε εάν το επίπεδο της συνειδητότητάς μας (της αντιληπτικής μας δυνάμεως) είναι αντίστοιχο με το επίπεδο της προσδοκίας μας και, ιδίως, εάν είμαστε ικανοί και έτοιμοι να ανταποκριθούμε στην υλοποίησή της».
- Λανθασμένες και σωστές ασκήσεις
«… Σε γενικές γραμμές μπορείτε να εμπιστευτείτε μία Εσωτερική Σχολή ή ένα Μυητικό Τάγμα όταν:
1) Επικαλείται Θείες Δυνάμεις.
2) Δεν αντιστρατεύεται καμία θρησκεία.
3) Είναι ανεκτική απέναντι σε άλλες εσωτερικές ομάδες.
4) Δεν απαιτεί μεγάλα χρηματικά ποσά για την συντήρησή της.
5) Δεν αυξάνει τα χρηματικά ποσά των Μυήσεων ανάλογα με το ύψος του βαθμού στον οποίο μυήστε.
6) Οι επικεφαλής ή οι ηγέτες της είναι άτομα καταξιωμένα στην συνείδηση των μελών.
7) Έχει σκοπό της τη βελτίωση και τη δόμηση του ανθρώπινου χαρακτήρα.
8) Έχει στο ενεργητικό της θετικό έργο.
9) Αντιμετωπίζει επιφυλακτικά τις μεταφυσικές εμπειρίες που διαλαλούν ότι έχουν βιώσει τα μέλη της.
10) Το κυριότερο απ´ όλα: Η συμμετοχή σε αυτή την Εσωτερική Σχολή πρώτα απ´ όλα ικανοποιεί εσάς τους ίδιους».
- Η δύναμη της Προσευχής
«… Η προσευχή είναι πάντοτε ευεργετική και τα αποτελέσματά της άμεσα. Υπάρχει όμως ένα σημείο που ο πολύς κόσμος δεν του δίνει σημασία. Όσο πιο απρόσωπη και καθολική είναι η προσευχή τόσο πιο ισχυρή γίνεται, τόσο πιο απτά γίνονται τα αποτελέσματά της και τόσο περισσότερο θετική ενέργεια ακτινοβολεί…».
- Η έννοια του Καρμικού Νόμου
«… Αυτή ακριβώς η λεπτομέρεια μας αποκαλύπτει ότι ο Νόμος του Κάρμα δεν είναι νόμος που τιμωρεί αλλά νόμος που απελευθερώνει.
Μας δείχνει ακριβώς τι κάναμε καθώς και τι δεν θα θέλανε οι άλλοι να κάνουμε σε αυτούς.
Εάν τα αποτελέσματα Καρμικού Νόμου μας πιέζουν ή μας πονούν, αυτό συμβαίνει απλώς για να μας καταδείξει (ο Καρμικός Νόμος) ποιος ήταν ο εαυτός μας σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή στο παρελθόν. Επίσης, εμείς είμαστε αυτοί που θα αποφασίσουμε εάν θα ανταποδώσουμε, δηλαδή εάν θα επαναλάβουμε ή όχι το «κακό» που μας έκανε κάποιος άλλος.
Υπάρχει όμως και η θετική όψη του Καρμικού Νόμου. Αυτή εκφράζεται σε υλικό, ψυχικό και πνευματικό πλούτο. Μην φθονείτε τους άλλους προτού παρατηρήσετε και σκεφτείτε, επειδή τίποτε δεν χαρίζεται σε κανέναν. Απλώς τα κατακτούμε όλα με την προσπάθεια».
- Το Μονοπάτι του Εσωτερισμού
«…Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σας τονίσω είναι ότι το μονοπάτι του Εσωτερισμού δεν είναι ένα βιβλίο ή ένα γραπτό κείμενο αλλά πρόκειται για έναν καθαρά εμπειρικό δρόμο και, συνεπώς, σε ένα τέτοιο δρόμο αναφερόμαστε. Από την εποχή που ανακοινώθηκε ανοικτά η ύπαρξη της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας και για εκατόν δέκα περίπου χρόνια, στις πλατιές μάζες των ανθρώπων που ασχολήθηκαν με τον Εσωτερισμό κυριάρχησε σχεδόν μόνον η θεωρητική γνώση».
- Η έννοια της Ενότητας
- Η έννοια της Αταραξίας (Ουδετερότητας) ή της Απάθειας
«… Η Αταραξία είναι εκείνη η συνειδησιακή κατάσταση που επιτυγχάνεται μόνον όταν το άτομο έρθει σε επαφή με πολύ ανώτερα επίπεδα ή κόσμους. Τα αποτελέσματα αυτής της καταστάσεως εκμηδενίζουν τα σαρκικά, τα συναισθηματικά και τα διανοητικά πάθη…
Πρόκειται για την εκδήλωση του Πνεύματος του ανθρώπου μέσα στα τρία κατώτερα σώματα ή φορείς του, δηλαδή, πρόκειται για την εκδήλωση του Πνεύματος του ανθρώπου μέσα στο Νοητικό, στο Αστρικό και στο ορατό του σώμα.
Το ανθρώπινο Πνεύμα αποστέλλει στον κατώτερο εαυτό τις δονήσεις εκείνες που καταλαγιάζουν τα κάθε είδους πάθη.
Ο άνθρωπος παύει να υποφέρει από τις θύελλες των συναισθημάτων και των σκέψεων τις οποίες δεν μπορεί να ελέγξει.
Το Πνεύμα μεταδίδει στην κατώτερη όψη του ανθρωπίνου όντος την αληθινή γνώση ώστε να αντιληφθεί τους κόσμους που εκδηλώνεται ο Θεός. Μέσω της επιρροής του Πνεύματος το ανθρώπινο ον αποκτά μία διαρκή γαλήνη και ηρεμία που εμποδίζουν τον κατώτερο εαυτό να επηρεαστεί από τους εφήμερους κόσμους των μορφών. Επιπλέον, το ανθρώπινο Πνεύμα είναι εκείνο που αντικαθιστά τον ερωτικό μας σύντροφο με κεφαλαίο Ε. Το Πνεύμα θα μας ενώσει συνειδησιακά με όλη την ανθρωπότητα και με όλο το Σύμπαν, έτσι ώστε να βιώσουμε την Ενότητα και την Αγάπη του Θεού. Επιτρέψτε μου λοιπόν, όλα αυτά τα οποία σας περιέγραψα παραπάνω να τα συνοψίσουμε δύο λέξεις: Αταραξία και Απάθεια».
- Η έννοια των Εγρηγορότων
«… Θα πρέπει πάντοτε να θυμόσαστε ότι ένα Εγρηγορός είναι μία ζωντανή οντότητα που δημιουργήθηκε με τεχνητούς τρόπους στους αόρατους κόσμους.
Το κάθε Εγρηγορός, ανάλογα με την ποιότητά του, «τρέφεται» με μορφές ενεργείας που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες διαβαθμίσεις δονήσεων και, με τη σειρά του, «τρέφει» με δονήσεις παρεμφερείς προς τη δική του».
- Σύνοψη του Εγρηγορότος της Εβραϊκής Θρησκείας
- Ο ρόλος και η ύπαρξη του Κακού στην Εβραϊκή και τη Χριστιανική θρησκεία
«… Κατά τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη το κακό για τον δαίμονα (είτε αυτός είναι άνθρωπος είτε εγρηγορός είτε άλλο ον που οικειοθελώς ακολουθεί τον αντίθετο δρόμο προς την θέωσή του, δηλαδή ακολουθεί τον δρόμο προς την αποκτήνωση) είναι η απόκλιση από τον Αγαθό Νου.
Κακό για την ψυχή είναι η παράλογη (μη λογική) πράξη.
Κακό για το ορατό (υλικό) σώμα είναι η χρήση που κάνουμε εναντίον στη φύση του.
Το μόνο πραγματικό κακό είναι να λησμονήσει ο άνθρωπος την πνευματική του καταγωγή και την επαφή που έπρεπε να έχει με τον Θεό…».
- Σύνοψη της έννοιας των Εγρηγορότων
- Η διδασκαλία του Μεγάλου Ερημίτη
- Η επιστροφή του Ιησού στην Αίγυπτο
- Η Γέννηση του Θείου Βρέφους *
«…Η μεγάλη παρεξήγηση ως προς την σφαγή των νηπίων έγκειται στο ότι την εποχή εκείνη στην Εσσαϊκή Αδελφότητα, αλλά και σε άλλες μυστηριακές σχολές, ο πρώτος εισαγωγικός βαθμός, εκείνος του Νεοφύτου, ονομαζόταν Νήπιος. Έτσι, οι «νήπιοι» ήταν οι νεοεισαχθέντες στην Εσσαϊκή και σε άλλες ανάλογες αδελφότητες.
«… Το μυστικό που διέρρευσε στις τάξεις των Νεοφύτων ή των «νηπίων» Εσσαίων και που αφορούσε στη γέννηση του Μεσσία, δημιούργησε την παρεξήγηση ότι και ο Ιησούς ήταν «νήπιος» (Νεοφύτος) στους Εσσαίους και όχι νήπιο, δηλαδή, μωρό.
Μετά από πιέσεις και ιδιαίτερα του Φαρισαϊκού κλήρου, ο Ηρώδης – Αρχέλαος ενέδωσε και διέταξε τη σφαγή των «νηπίων» Εσσαίων και όχι κάποιων αθώων μωρών».
*Μαζί με τον Διδάσκαλο Μίλτων
III) Σχόλια των Διδασκάλων της Σοφίας επί του κειμένου του Franz Hartmann:
- Σχόλιο 1: Επίκληση
- Σχόλιο 2: Αρχαία προσευχή των Μαθητών της Αλχημείας
- Σχόλιο 9: ΟΙ ΑΛΧΗΜΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ:
- Α) Το SUBJECTUM (ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ)
- α) Το Subjectum (Σουμπζέκτουμ) εντός του εργαστηρίου
- β) Το Subjectum εντός του ανθρώπου – Προσευχή
- γ) Το Subjectum εντός της κοινωνίας
- B) LILIUM ARTIS (Ο ΚΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ)
- α) Το Lilium Artis (Λίλιουμ Άρτις) εντός του εργαστηρίου
- β) Το Lilium Artis εντός του ανθρώπου. Προσευχή
- γ) Το Lilium Artis εντός της κοινωνίας
- Γ) Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Ή Ο ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΣ
- α) Εντός του εργαστηρίου
- β) Εντός του ανθρώπου
- γ) Εντός της κοινωνίας
- Δ) Η ΠΥΡΑΚΤΩΣΗ
- α) Εντός του εργαστηρίου
- β) Εντός του ανθρώπου. Άσκηση ενεργοποιήσεως της Κουνταλίνι
- γ) Εντός της κοινωνίας
- Ε) Η ΖΥΜΩΣΗ
- α) Εντός του εργαστηρίου
- β) Εντός του ανθρώπου
- γ) Εντός της κοινωνίας
- ΣΤ) Η ΕΞΑΧΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΤΑΞΗ
- α) Εντός του εργαστηρίου
- β) Εντός του ανθρώπου
- γ) Εντός της κοινωνίας
- Ζ) Η ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
- α) Εντός του εργαστηρίου
- β) Εντός του ανθρώπου
- γ) Εντός της κοινωνίας
- Η) Η ΣΤΕΡΕΟΠΟΙΗΣΗ, Ο ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΒΟΛΗ
- α) Εντός του εργαστηρίου
- β) Εντός του ανθρώπου
- γ) Εντός της κοινωνίας
- Α) Το SUBJECTUM (ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΝ)
- Σχόλιο 11: Σχόλια στον Ιωάννη Τριθέμιο
- Ο Ιωάννης Βαπτιστής ως Πλανητική Κοσμική Συνισταμένη
«…Το πόσο σοβαρό ήταν να δώσει τη συγκατάθεσή του ο Ιωάννης για τη βάπτιση του Ιησού δεν είναι εύκολο να το συλλάβει κάποιος. Αρκεί να αναφέρω πως, εάν ο Ιωάννης αρνιόταν να βαπτίσει τον Ιησού θα σταματούσε το έργο του ίδιου του Ηλιακού Λόγου».
- Το απολυτρωτικό έργο του Λόγου *
«… Στη συνέχεια, για να μην απογοητεύεστε για το μεγάλο χρονικό διάστημα που απαιτείται (το οποίο μεταφράζεται σε εκατοντάδες μετενσαρκώσεις) για την πλήρη αφύπνιση και δράση του Θείου Εαυτού (της Μονάδος), μπορώ να σας αναφέρω απερίφραστα και με κάθε επισημότητα ότι – ο ουσιαστικός σκοπός της ενσαρκώσεως του (Ηλιακού) Λόγου επί της γης ήταν να θέσει σε ενεργοποίηση την αφύπνιση των Θείων Εαυτών (των Μονάδων) όλου του ανθρώπινου γένους. Όμως, για να πραγματοποιηθεί μία τέτοια διαδικασία, η οποία θα αντιστοιχούσε προς την τελική απελευθέρωση και απολύτρωση του ανθρώπινου γένους, θα έπρεπε να υπάρξουν τέσσερις προϋποθέσεις που ήταν απαραίτητες για την επίτευξή της».
*Μαζί με τον Διδάσκαλο Δία