Περί της Αγάπης
Το ψυχικό κέντρο που αντιστοιχεί στο χώρο της καρδιάς έχει άμεση σχέση με την αγάπη.
Έχοντας πολλά επίπεδα περιγραφής εκκινούμε από την εκπομπή του ποταπού εκείνου συναισθήματος που εκδηλώνει ο φιλάργυρος προς το γεμάτο από χρυσά αντικείμενα σεντούκι του, περνάμε στο εγωιστικό εκείνο συναίσθημα κάποιου που εκδηλώνει στη γυναίκα και τα παιδιά του θεωρώντας τους όλους κτήματά του, συνεχίζουμε σε ένα επίπεδο ενός λιγότερο εγωιστικού συναισθήματος στο οποίο ο άνθρωπος γίνεται δεκτικότερος και ανεκτικότερος προς το περιβάλλον του, αρκεί να μη θιγούν τα συμφέροντά του.
Η πραγματική αγάπη αρχίζει να διαφαίνεται, όταν ο άνθρωπος, προς το τέλος του Μυητικού Δρόμου, συνειδητοποιεί ότι τίποτε δεν είναι δικό του, τίποτε δεν του ανήκει, και, συνεπώς, του μένουν δύο πράγματα: να προσφέρει συνεχώς και να μην εξαρτάται από τίποτε.
Αυτό που του απομένει είναι η αγάπη του για τον Θεό.
Εννοώ, βέβαια, τον Θεό που έχει γνωρίσει βιωματικά μέσα από τον Μυητικό Δρόμο και όχι τον Θεό που μορφοποιούν τα βιβλία και οι θρησκείες.
Ο Διδάσκαλος Κουτ Χουμί Λαλ Σιγκ
Roger de Pins
ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ
Βιβλίο 2
