Αποσπάσματα Επιστολών του Διδασκάλου Ιλαρίωνα μέσα στα βιβλία
- Διάκριση και Μαθητεία
«… Μετά από όλα τα προηγούμενα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι για τους πραγματικούς Μαθητές της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας υπάρχει μόνον ένας δρόμος: Ο δρόμος της αποδοχής των ελαττωμάτων τους χωρίς ενοχές. Τα ελαττώματά μας δεν υπάρχουν έξω από εμάς, δεν αποτελούν κάποιον εξωτερικό εχθρό αλλά αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του εαυτού μας. Εάν δεν αποδεχτούμε τον εαυτό μας έτσι ακριβώς όπως είναι, τη στιγμή που σας δίνονται αυτές οι γραμμές, τότε δεν τον αγαπάμε αλλά του εναντιωνόμαστε. Σκοπός είναι να αποδεχτούμε χωρίς ενοχές τις αρνητικές πλευρές του εαυτού μας αντί να τις κρύβουμε από τους άλλους, ιδιαίτερα από τον ίδιο μας τον εαυτό, και να προσπαθήσουμε να τον βελτιώσουμε».
- Το πνευματικό επίπεδο του Ιησού
«… Ο Ιησούς δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν κατείχε μία πολύ σοβαρή θέση το ιερατείο των Ατλάντων και πρέπει να σημειώσουμε ότι, κατά την εποχή εκείνη, η Ατλαντίδα βρισκόταν σε περίοδο ακμής από την άποψη του πνευματικού της πολιτισμού.
Σε μία από τις σοβαρότερες μυητικές τελετές των Ατλάντων ο Ιησούς ορκίστηκε με πλήρη συνείδηση στο σύμβολο του ηλιακού δίσκου, το οποίο συμβόλιζε τη δύναμη, την αγνότητα, την αγιότητα και την πνευματικότητα του Λόγου. Ο όρκος ανέφερε ότι όποιος ακολουθεί το μονοπάτι που οδηγεί στο Πνευματικό Φως, είναι υποχρεωμένος να το υπηρετεί και να το διαφυλάσσει. Η τελετή αυτή έγινε μέσα σε μία πυραμίδα η οποία έμοιαζε με αυτές που έχτισαν οι πρόγονοι των Αζτέκων στο Τεοτιχουακάν του Μεξικού. Μέσω της τελετής αυτής οι Άτλαντες ιερείς ενεργοποιούσαν τις πνευματικές δυνάμεις των οποίων ήσαν θεματοφύλακες. Τα ρούχα τους έμοιαζαν με αυτά που φορούσαν οι αρχαίοι Πέρσες…».
- Η Μεγάλη Μύηση του Ιησού στην Αίγυπτο
«…Τη στιγμή της ενεργοποιήσεως της Μυήσεως του Ιησού ένα εκτυφλωτικό Φως πλημμύρισε τη φυσική, την ψυχική και την πνευματική όραση των ενσαρκωμένων και άσαρκων Μυστών και των Μεγάλων Όντων που ήταν παρόντα στη Μύηση, τα οποία παρακολουθούσαν το κάθε ένα από το δικό του επίπεδο αντιλήψεως.
Μόλις έγινε αντιληπτό ότι η θαυμαστή αλλαγή του Ιησού επετεύχθη με την επέμβαση των δυνάμεων του Λόγου, δημιουργήθηκε μία απόλυτη αταραξία σε όλα τα επίπεδα. Οι πάντες έμειναν εντελώς απαθείς και ατάραχοι, ο καθένας ανάλογα με το επίπεδο και τις δυνάμεις του».
- III) Σχόλια των Διδασκάλων της Σοφίας επί του κειμένου του Franz Hartmann:
- Σχόλιο 10: Τα κέντρα των όντων
- Σχόλιο 13: Ο 4ος αλχημικός κανόνας
- Σχόλιο 14-15-16: Αναλύσεις επί των 5 πραγμάτων που πρέπει να προσεχθούν κατά την πρακτική της Αλχημείας
- Σχόλιο 17 έως 43: Αναλύσεις επί των Ερμητικών Αξιωμάτων
- Το έργο του Χριστού μέσα στις Εσωτερικές Ομάδες
«… Δεν θα πρέπει να συγχέουμε το ανθρώπινο πνεύμα με το Άγιο Πνεύμα. Το μεν ανθρώπινο πνεύμα αρχίζει να εκδηλώνεται μέσω της ανώτερης όψεως του Ανώτερου Εαυτού (της Ατομικότητας), στα τέσσερα κατώτερα υποεπίπεδα του Νιρβανικού κόσμου, ενώ το Άγιο Πνεύμα είναι η Τρίτη εκδήλωση του Λόγου και υφίσταται εντός των τριών ανωτέρων υποεπιπέδων του Νιρβανικού κόσμου. Παρ’ όλο που και τα δύο ζουν και δραστηριοποιούνται στον ίδιο κόσμο (στο Νιρβανικό), ωστόσο, παραμένουν διαφορετικά και εντελώς ξεχωριστά μεταξύ τους μέχρι να έρθει η στιγμή που η ίδια η πνευματική φύση του ανθρώπου θα αποφασίσει να ενεργοποιήσει την εκδήλωση του Αγίου Πνεύματος εντός της».
- Προλεγόμενα στην Βάπτιση του Ιησού Χριστού (Μέρος πρώτο)
«… Νομίζω ότι μετά από όσα σας περιέγραψα θα διαλυθεί για πάντα μέσα σας αυτή η παρεξήγηση που αφορά στο Νιρβάνα. Να θυμάστε πάντοτε ότι κάθε φορά που εισέρχεται ένα Ον στο Νιρβανικό επίπεδο ή κόσμο, μεταστοιχειώνεται σε ένα καινούργιο Ον με τη διαδικασία που σας περιέγραψα. Στη συνέχεια θα πρέπει να αναλογιστείτε τη σημασία δύο σπουδαίων θεολογικών όρων του Χριστιανισμού: Καινός (καινούργιος) άνθρωπος και καινός (καινούργιος) ουρανός.
- Προλεγόμενα στην Βάπτιση του Ιησού Χριστού (Μέρος δεύτερο)
«… Έτσι, ο Ιησούς «ἐγεννήθη ἐν Πνεύματι καί Ἀληθείᾳ», βαπτίσθηκε διά του Πυρός του Αγίου Πνεύματος, ενώ το εκτυφλωτικό Φως που πλημμύρισε την ψυχική και την πνευματική όραση των ενσαρκωμένων και άσαρκων Μυστών και των Μεγάλων Όντων που ήταν παρόντα στη Μύηση της μεγάλης πυραμίδας, εντάθηκε ακόμη περισσότερο και, ταυτόχρονα, μέσα από το περίγραμμα του Αστρικού Σώματος του Ιησού εμφανίστηκε, ακόμη εκτυφλωτικότερος, ένας Πεντάκτινος Πυριφλεγής Αστέρας πράγμα που υποδεικνύει μέχρι και στις ημέρες μας, τη συγκατάθεση και την ευλογία όχι μόνον του Ανώτατου Μύστη, του Κυρίου του Κόσμου, του Μεγάλου Όντος που είναι ο επικεφαλής Μυητής της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας στον πλανήτη μας, αλλά πρωτίστως τη συγκατάθεση του Λόγου».
- Στάδιο τέταρτο: Υιοθετημένος Μαθητής ή Υιός του Διδασκάλου
«… Για το λόγο αυτό θα πρέπει να λάβουμε πάρα πολύ σοβαρά υπ” όψιν μας ότι ο δρόμος προς το Φως, η Ατραπός που οδηγεί στην Σοφία του Θεού, είναι ένας δρόμος εντελώς πρακτικός και εμπειρικός και ελάχιστα θεωρητικός.
Από την άλλη, οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με τον Εσωτερισμό, επειδή ακριβώς δεν έχουν αυτού του είδους την πρακτική εμπειρία, δηλαδή το βίωμα που καταγράφεται στο βάθος της συνειδήσεως του ανθρώπου και καθιστά την πίστη του ακλόνητη, άγονται και φέρονται από κάθε είδους εσωτερική θεωρία και διδασκαλία που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία τους ή ταιριάζει στα πιστεύω που έχουν τη συγκεκριμένη στιγμή, ή αρμόζει στη νοοτροπία τους. Κανένα όμως από τα προηγούμενα δεν δίνει την παραμικρή εγγύηση ότι ο δρόμος που ακολουθούν είναι και ο σωστός.
Και δεν είναι σωστός, επειδή οι περισσότεροι από εμάς επιθυμούν να ακολουθήσουν την Ατραπό του Φωτός χωρίς να απαρνηθούν διάφορα ελαττώματα, ατέλειες και κακές συνήθειες.
Απλά, θέλουμε να επιτύχουμε την Φώτιση κουβαλώντας μαζί μας και τον κατώτερό μας εαυτό, τον οποίο, τις περισσότερες φορές, τον αγαπάμε πολύ περισσότερο από τον Ανώτερο».
- Μέρος δεύτερο: Η Πρώτη Μεγάλη Μύηση στη Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα
«… Συνεπώς, τα δύο πολύ μεγάλα και εξαιρετικά αρνητικά εγρηγορότα, εκείνο της δυστυχίας και εκείνο του ανταγωνισμού, είναι τα δύο μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζει στη σημερινή εποχή ένας Μαθητής που προσπαθεί να λάβει την Πρώτη Μεγάλη Μύηση στη Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα…».